Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Πανδραμινός Διάλογος Νέων

Τα γεγονότα που συνέβησαν τον τελευταίο μήνα σε ολόκληρη τη χώρα και που μπορεί να έχουν συνέχεια και με το νέο έτος, μου δημιούργησαν την ανάγκη, μέσω της πολιτικής νεολαίας, την οποία ηγούμαι, της ΟΝΝΕΔ Δράμας, να κάνω ένα κάλεσμα σε όλους τους νεολαιίστικους φορείς του τόπου μας για διάλογο μεταξύ όλων. Παραθέτω το Δελτίο Τύπου που εστάλη στις 28 Δεκεμβρίου σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ:

Η ΝΕ ΟΝΝΕΔ Δράμας, στην προσπάθεια που γίνεται από ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών, ιδιαιτέρως των νέων, να αντιληφθούν τα γεγονότα που συμβαίνουν τον τελευταίο μήνα σε ολόκληρη τη χώρα, αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να καλέσει όλες τις πολιτικές νεολαίες, τα 15μελή συμβούλια των μαθητών των Λυκείων και τα Τοπικά Συμβούλια Νέων του νομού Δράμας, καθώς και όλους τους μαθητές, φοιτητές, νέους και νέες του τόπου μας, σε μια άνευ όρων και προϋποθέσεων συζήτηση.
Πιστεύοντας στο διάλογο, αλλά και στις δυνατότητες που έχει η νεολαία της Δράμας, η ΟΝΝΕΔ Δράμας θεωρεί πως μια τέτοια κίνηση μπορεί να αναδείξει κοινά προβλήματα των νέων, τα οποία ξεπερνούν τις κομματικές γραμμές και-γιατί όχι-να αποτελέσει αρχή στο να διεκδικήσουμε και να διαμορφώσουμε όλοι μαζί, με κοινό πλαίσιο και κοινά αιτήματα, ένα καλύτερο μέλλον για την πόλη μας, το νομό μας και τις ζωές μας. Σίγουρα, στην οπτική των πραγμάτων διαφέρουμε. Αυτά που μας χωρίζουν όμως είναι ασυγκρίτως λιγότερα από αυτά που μας ενώνουν.
Προτείνουμε:
Τη διεξαγωγή μιας προπαρασκευαστικής συνάντησης των ηγεσιών των πολιτικών νεολαιών (ΟΝΝΕΔ, Νεολαία ΠΑΣΟΚ, ΚΝΕ, Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΟΣ) με τα 15μελή συμβούλια των Λυκείων του Νομού και τα Τοπικά Συμβούλια Νέων του Νομού στις 5 Ιανουαρίου και ώρα 17.00 στη Νομαρχία ή το Δήμο Δράμας ή οποιοδήποτε άλλο κτίριο επιλεχθεί.
Να μην υπάρχει σε αυτή την πρώτη συνάντηση συντονιστής ή πολιτικός από οποιοδήποτε χώρο.
Να τεθούν από όλες τις πλευρές θεματικές ενότητες προς συζήτηση κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης προπαρασκευαστικής συνάντησης.
Να είναι ανοιχτή η συμμετοχή οποιοδήποτε άλλου φορέα νέων επιθυμεί να συμμετάσχει.
Να μην εκφραστούν από καμιά πλευρά όροι ή προϋποθέσεις για να έλθει στο διάλογο.
Σκοπός της ΟΝΝΕΔ Δράμας δεν είναι η πολιτική εκμετάλλευση αυτών των συναντήσεων, σε περίπτωση που τελικά και οι υπόλοιπες πλευρές συναινέσουν στη διεξαγωγή τους. Για αυτό το λόγο δεν πρόκειται να επανέλθουμε με νέο Δελτίο Τύπου, ούτε να κατηγορήσουμε τις υπόλοιπες πλευρές, αν τελικά δεν εμφανισθούν στο διάλογο. Στην απευκταία αυτή περίπτωση, ζητάμε από το Νομάρχη και τους Δημάρχους να αναλάβουν αυτοί πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή των συνομιλιών μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων.
Στόχος και πρόταση της ΟΝΝΕΔ Δράμας θα είναι να οδηγηθούμε σε σύντομο χρόνο στη διεξαγωγή Πανδραμινού Διαλόγου Νέων, όπου θα συμμετέχουν όλοι οι νέοι και οι νέες του τόπου μας και από όπου θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αρθρώσουμε κοινό λόγο για τα θέματα που μας προβληματίζουν, αλλά και για την πόλη, το νομό, τη χώρα και τον κόσμο που οραματιζόμαστε. Εμείς, είμαστε αποφασισμένοι να προσέλθουμε στο διάλογο. Ας αποδείξουν και οι υπόλοιπες πολιτικές νεολαίες πως είναι το ίδιο αποφασισμένες. Ας αποδείξουμε σε όλους πως τα προβλήματά μας τα λύνουμε με συζήτηση και προτάσεις και όχι με πέτρες και μολότωφ. Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.
Καλούμε τα τοπικά ΜΜΕ, αλλά και όλους τους νέους και τις νέες να στηρίξουν και να δημοσιοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή την προσπάθεια.

Να ξεκαθαρίσω κάτι...Ανέλαβα, σαν Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Δράμας, την πρωτοβουλία αυτή διότι κανένας άλλος, από όλους αυτούς τους εκλεγμένους που νοιάζονται για τη νεολαία αυτού του τόπου και που έπρεπε να το κάνουν, δεν το έκαναν. Είναι άλλωστε και συνέχεια της ανοικτής επιστολής του Προέδρου της ΟΝΝΕΔ Γιώργου Παπανικολάου προς τις υπόλοιπες πολιτικές νεολαίες σε επίπεδο ηγεσιών, κάνοντας και ένα επιπλεόν βήμα, καλώντας και τους μαθητές μέσω των 15μελών τους αρχικά, αλλά και τα μέλη των Τοπικών Συμβουλίων Νέων του νομού Δράμας, τα οποία-ιδιαίτερα του Δήμου Δράμας-είναι ενεργά, αλλά θεωρώ πως έπρεπε να δείξουν γρηγορότερα ανακλαστικά στο θέμα.
Δεν έχω, δεν έχουμε σαν ΟΝΝΕΔ Δράμας, σκοπό να καπελώσουμε τίποτε. Δεν αποζητούμε στελεχιακά οφέλη μέσα από αυτή την κίνηση. Όμως, ένιωθα την ανάγκη να γίνει αυτό το κάλεσμα. Περιμένω τις αντιδράσεις των υπολοίπων πολιτικών νεολαιών, των 15μελών και των ΤΟΣΥΝ, αλλά και οποιουδήποτε νέου θέλει να συμμετάσχει σε αυτό το διάλογο. Προσωπικά, πιστεύω πως κατάληξη θα πρέπει να είναι η δημιουργία ανοιχτού forum της νεολαίας της Δράμας, το οποίο θα λειτουργεί συνέχεια-και όχι μόνο επ' αφορμή τραγικών γεγονότων ή εορτών και πάρτυ.
Ένα μόνο παράδειγμα...Μπροστά μας ανοίγεται η προοπτική διαλόγου για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση και οι αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης. Νιώσατε ποτέ, σαν φοιτητές ή σαν μαθητές, να σας ρωτάνε για τις αλλαγές που θα γίνουν σε θέματα που σας αφορούν;
Τώρα, μας δίνετε η ευκαιρία, με συγκεκριμένες θέσεις-προϊόν διαλόγου-και όχι με πέτρες και μολότωφ, να εκφραστούμε. Αυτό θεωρώ, αυτό θεωρούμε στην ΟΝΝΕΔ, πως θα εξυπηρετήσει ένας τόσο ευρύς και ανοιχτός διάλογος, δίχως όρους και προϋποθέσεις και σίγουρα δίχως την άνωθεν εποπτεία πολιτικών που σίγουρα θα θελήσουν να μιλήσουν μπροστά σε ένα τέτοια ακροατήριο, αλλά-για άλλη μια φόρά-όχι να ακούσουν!
Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν...κάνουμε την πρόταση και περιμένουμε τις υπόλοιπες πλευρές να αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες, με τις οποίες τους γέμισαν αυτοί που-προφανώς-τους εξέλεξαν εκεί που βρίσκονται.
Εμείς θα είμαστε εκεί στις 5 Ιανουαρίου.
Και θα παλέψουμε, ώστε ο Πανδραμινός Διάλογος Νέων να γίνει πραγματικότητα...
Θα περιμένουμε...

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Χρόνια Πολλά!!!

Χρόνια Πολλά και Καλά!!!Εύχομαι τα καλύτερα για εσάς και τις οικογένειές σας!!!
Καλά τσιμπούσια!!!

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Κίτρινα Ποδήλατα, "Θα πάρω φόρα"


Εδώ από την εμφάνιση που έκαναν στο Ράδιο Αρβύλα.
Εκτός από πολύ δυνατό ελληνικό ροκ...προσέξτε το στίχο!
Επίκαιρος, σκληρός αλλά αληθινός!
Με εκφράζει παρότι η οργή είναι (σωστά) υπερβολικά μεγάλη!
Το "Θα πάρω φόρα" είναι καινούριο τραγούδι από τα Κίτρινα Ποδήλατα. Ο δίσκος που θα το φιλοξενεί θα βγει μάλλον Ιανουάριο.
Όπως και να έχει, μου δίνουν τη δύναμη να πάρω φόρα για το μέλλον που έρχεται και θα είναι απαιτητικό σε όλα τα επίπεδα!

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

"Η ελληνική «νύχτα των κρυστάλλων»", του Brady Kiesling

Αναδημοσιεύω στο ιστολόγιό μου ένα άρθρο του Brady Kiesling, από την Καθημερινή της Κυριακής που πέρασε. Ρίξτε του μια ματιά, γιατί μάλλον η γνώμη του απηχεί εν πολλοίς αυτό που οι πολίτες μεταξύ τους λένε, αλλά δε βλέπουμε στα ελληνικά ΜΜΕ συχνά (θα καταλάβετε γιατί).

Του Brady Kiesling*

Στις 6 Δεκεμβρίου, ένας Ελληνας αστυνομικός παραβίασε τους σαφείς διατυπωμένους κανόνες εμπλοκής της υπηρεσίας του και χρησιμοποίησε παρανόμως το όπλο του. Ηταν τόσο άτυχος, ώστε να σκοτώσει ένα μικρό παιδί. Οι καταστροφές που ακολούθησαν δεν είχαν όμως καμιά σχέση με την τύχη. Δεκάδες Ελληνες δημοσιογράφοι έσπευσαν να βάψουν τα χέρια τους με το αίμα του Αλέξη. Χωρίς να περιμένουν την αυτοψία, τα αποτελέσματα της βαλλιστικής εξέτασης ή το πόρισμα των ανακριτικών αρχών, αποφάνθηκαν ότι η αστυνομία «δολοφόνησε εν ψυχρώ το νεαρό». Προσέθεσαν δε ότι ο θάνατος του Αλέξη ακολουθεί τη λογική παρόμοιων περιπτώσεων στο παρελθόν και ενισχύει τον ισχυρισμό ότι η ελληνική αστυνομία είναι εκτός ελέγχου. Η δέουσα αντίδραση της κοινωνίας απεικονίστηκε από τον ταλαντούχο σκιτσογράφο της «Καθημερινής», Ηλία Μακρή, ο οποίος στις 9 Δεκεμβρίου ζωγράφισε μια πένα να διαπερνά τρεις αστυνομικούς με την επισήμανση «συγγνώμη, εξοστρακίστηκε».

Καθώς περπατούσα στη Φιλελλήνων και έβλεπα τους εμπόρους να μαζεύουν τις σπασμένες βιτρίνες των καταστημάτων τους, μου ήλθε στο μυαλό η «Kristallnacht», η «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ας μην λησμονούμε άλλωστε ότι οι βανδαλισμοί των καταστημάτων των Εβραίων από τους Ναζί, το 1938, ξεκίνησαν από τη δολοφονία ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι από έναν Εβραίο θερμοκέφαλο. Το ιδεολόγημα της συλλογικής ενοχής, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια από κάθε πολιτισμένο λαό, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Γι’ αυτό πρέπει να τους λούσουμε με βενζίνη και φωτιά. Για να τους φέρουμε σε απόσταση βολής, δεν πρέπει να διστάσουμε να σπάσουμε καταστήματα ή να προβούμε σε εμπρησμούς.

Αναμφίβολα, οι Ελληνες δημοσιογράφοι θα προσβληθούν από την εν λόγω σύγκριση. Αλλωστε, το πογκρόμ των τελευταίων ημερών δεν στράφηκε εναντίον Εβραίων ή Αθίγγανων, αλλά εναντίον των τρισκατάρατων αστυνομικών. Για να μην τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Ελληνες δημοσιογράφοι δεν χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν.

Η Νύχτα των Κρυστάλλων, ήταν ένας εκτραχηλισμός που απλώς περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να ξεσπάσει. Το ίδιο συνέβη και στη σημερινή Αθήνα. Οταν όσοι έχουν κύρος στην ελληνική κοινωνία – δάσκαλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι – καθιστούν σαφές στους νέους ότι η καταστροφική τους μανία αποτελεί ένδειξη πολιτικής αρετής και δεν θα τύχει οιασδήποτε τιμωρίας, μία μικρή μεν, ικανή δε, ομάδα εξ αυτών θα εκμεταλλευθεί την ελευθερία κινήσεων που της παρέχεται. Για όσους δεν ζουν μόνιμα στην Ελλάδα, η άποψη ότι η Ελληνική Αστυνομία αποτελείται από αυταρχικούς φονιάδες φαντάζει τουλάχιστον βλακώδης. Εκπληκτοι οι τουρίστες παρακολουθούν τους Ελληνες οδηγούς να παραβιάζουν κάθε κανόνα οδικής κυκλοφορίας και ασφάλειας και να παραμένουν ατιμώρητοι. Σε άλλες χώρες, θεωρείται κοινός τόπος ότι ο σεβασμός στους νόμους σώζει πολύ περισσότερες ζωές από όσες καταστρέφει. Στην Ελλάδα όμως, τα ελληνικά σχολεία θρηνούν εκατοντάδες συμμαθητές του Αλέξη κάθε χρόνο, λόγω της ανοχής της κοινωνίας στη δολοφονική συμπεριφορά των οδηγών, στη διαφθορά των επιθεωρητών εργασίας και στην απόρριψη των τοξικών αποβλήτων των εργοστασίων στα ποτάμια.

Ο ανεπαρκής εξοπλισμός και εκπαίδευση και το πεσμένο ηθικό της ελληνικής αστυνομίας είναι συμπτώματα και όχι αιτίες της κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Κάθε μήνα, το ελληνικό κοινοβούλιο ψηφίζει και έναν καινούργιο κακογραμμένο νόμο για να κατευνάσει την οργή της κοινής γνώμης για κάποια περίπτωση κατάχρησης εξουσίας. Οι Ελληνες, από την πλευρά τους, χειροκροτούν την ψήφιση αυτών των νόμων, αλλά αντιτίθενται στην εφαρμογή τους. Το ίδιο και οι πολιτικοί. Οι ανεφάρμοστοι νόμοι και οι εξευτελιστικοί μισθοί εγγυώνται την άνθηση της διαφθοράς στην ελληνική αστυνομία. Η διαφθορά οδηγεί μαθηματικά στην καταρράκωση του κύρους της. Η έλλειψη κύρους και σεβασμού για τα σώματα ασφαλείας αποτελούν μία πολύ βολική λογική εξήγηση για την ανομία σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας.

Πράγματι, υπάρχουν θερμόαιμοι στους κόλπους της αστυνομίας, οι οποίοι ενίοτε υιοθετούν βίαιες συμπεριφορές απέναντι σε όσους μετανάστες πέφτουν στα χέρια τους. Αλλά οι νταήδες αυτοί είναι ταυτόχρονα και δειλοί, ενώ η δημογραφική ομάδα των ανυπεράσπιστων τους οποίους μπορούν να βασανίσουν ατιμώρητα είναι μικρή και συρρικνώνεται συνεχώς. Οι αστυνομικοί που παραβιάζουν τον όρκο τους διακινδυνεύουν την ίδια βραδυκίνητη και επιφυλακτική απονομή δικαιοσύνης που περιμένει κάθε Ελληνα που παρανομεί.

Ο σεβασμός του κράτους δικαίου απαιτεί ο θάνατος του Αλέξη να τύχει παραδειγματικής και ταχείας τιμωρίας. Οι δικαστές και οι ένορκοι, έχοντας κατά νου όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, οφείλουν να ζυγίσουν από τη μία πλευρά το δικαίωμα της αυτοάμυνας κάθε ανθρώπινου όντος –συμπεριλαμβανομένων και των αστυνομικών– και από την άλλη την υποχρέωση των οργάνων της πολιτείας να προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή ακόμη και με κίνδυνο της δικής τους. Η ελληνική κοινωνία θα γίνει υγιέστερη μόνο αν τιμωρηθεί το ίδιο το έγκλημα και όχι αυτό που τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται ως έγκλημα.

Κάθε Νύχτα των Κρυστάλλων αποτελεί πλήγμα για τον αυτοσεβασμό ενός έθνους. Αφού διασκεδάσαμε ολόκληρο τον κόσμο με την ανικανότητα της ελληνικής αστυνομίας να υπερασπίσει την Αθήνα ενάντια σε μερικές εκατοντάδες ταραξίες, τώρα μερικοί υπεύθυνοι δημοσιογράφοι αλλάζουν γραμμή προκειμένου να συντονιστούν με τον προβληματισμό της κοινής γνώμης. Ισως τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας να εντάσσονται σε μία ευρύτερη διαδικασία ωρίμασης. Οι δημοσιογράφοι είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της ελληνικής κοινωνίας. Ας τους αφήσουμε να δικαιολογήσουν τις ναρκισσιστικές επαναστατικές τους ασκήσεις, παίζοντας το ρόλο της νομιμοποιημένης εκδοχής της 17 Νοέμβρη, αντί να υπερασπιστούν με σθένος, ως οφείλουν, το κράτος δικαίου σε μία στιγμή που το κράτος αποτυγχάνει, όπως τώρα, να προστατεύσει τους πολίτες του.

* O κ. Brady Kiesling είναι πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ. Παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα μας.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Συγνώμη σε όλη τη νεολαία

Αναπαράγω μέσω του ιστολογίου μου το δελτίο τύπου της ΟΝΝΕΔ Δράμας, σχετικά με τα γεγονότα που εξελίχθηκαν τις τελευταίες ημέρες. Εννοείτε πως με εκφράζουν 100%, αφού άλλωστε φέρει και το όνομά μου ως υπογράφοντα του δελτίου:

Η ΝΕ ΟΝΝΕΔ Δράμας επέλεξε να μην τοποθετηθεί εν θερμώ για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, όπως αρμόζει σε μια υπεύθυνη πολιτική νεολαία, σε αντίθεση με άλλους που επιλέγουν να παίζουν παιχνίδια πολιτικών εντυπώσεων πάνω στο άψυχο σώμα του 15χρονου Αλέξη.

Νιώθουμε την ανάγκη, ως νέοι, ως ενεργοί πολίτες, αλλά κυρίως ως άνθρωποι, να συλλυπηθούμε την οικογένεια του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Επιπλέον, νιώθουμε την ανάγκη να ζητήσουμε συγνώμη από ολόκληρη τη νεολαία, τους φοιτητές, τους σπουδαστές και τους μαθητές.

Συγνώμη, που ως η πολιτική νεολαία της Νέας Δημοκρατίας, ενός κομματικού οργανισμού που προσέφερε στον τόπο και τη Δημοκρατία, δεν καταφέραμε να πιέσουμε, ώστε να δημιουργηθεί στο βαθμό που θέλουμε μια αστυνομία όσο δημοκρατική πρέπει να είναι, με απομονωμένα τα στοιχεία εκείνα-ακραία ή μη-που πλήττουν την εικόνα της, η οποία να προστατεύει τη ζωή και την περιουσία όλων των πολιτών.

Συγνώμη, που, ως η μεγαλύτερη πολιτική νεολαία, δεν καταφέραμε να παρασύρουμε τις νέες και τους νέους της χώρας σε πολιτικούς αγώνες για περισσότερη αξιοκρατία, για καλύτερη Παιδεία, για ποιοτικότερη Δημοκρατία, αλλά και σεβασμό στην υπόσταση του συνανθρώπου μας, χωρίς βία, χωρίς ακρότητες και φανατισμούς.

Συγνώμη, που δεν αντισταθήκαμε όσο έπρεπε στην απολυταρχία των ΜΜΕ, τα οποία σε τεράστιο βαθμό ευθύνονται για τη χαλαρότητα και τον ωχαδερφισμό, στα οποία έχει περιπέσει η νεολαία, αλλά και τον στοχευμένο και υποκινούμενο ξεσηκωμό μειοψηφιών εναντίον όσων πολιτικών δε βολεύουν τα αφεντικά τους.

Συγνώμη, που αφήσαμε σε πολλές περιπτώσεις ανεπαρκείς ή και επικίνδυνους πολιτικούς να μας εκπροσωπούν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο.

Συνένοχοι δεν είμαστε μόνο όσοι βοηθήσαμε με πράξεις και επιλογές μας την κατάσταση να φτάσει εδώ που έφτασε. Συνένοχοι είμαστε και όσοι δεν κάναμε κάτι για να αποτρέψουμε όλα τα παραπάνω, τα οποία οδήγησαν σε απαξίωση της πολιτικής ζωής, οικονομική και ιδεολογική κρίση, εξάπλωση της διαφθοράς και σκάνδαλα, όπως αυτά του Χρηματιστηρίου, των εξοπλιστικών προγραμμάτων και του Κτηματολογίου, αλλά και του Βατοπεδίου. Και κορυφώθηκαν βέβαια με την άδικη και ψυχρή δολοφονία ενός 15χρονου, ο οποίος θα μπορούσε να είναι αδερφός μας, φίλος μας ή ακόμη και εμείς οι ίδιοι.

Καλούμε όλους τους νέους και τις νέες να ενεργοποιηθούν. Να παλέψουν για τις ιδέες και τα ιδανικά τους μέσα από πολιτικές δομές. Να μη διαλέξουν το δρόμο της βίας και της άρνησης, το δρόμο δηλαδή που τα ΜΜΕ, οι ανεπαρκείς πολιτικοί από όλους τους χώρους και η χαλαρότητα των καιρών χάραξαν γιατί τους εξυπηρετεί. Να βρούνε τρόπους και χώρους να εκφράζονται, να κοινωνικοποιούνται και να αγαπούν, όχι να μισούν και να καταστρέφουν τις περιουσίες συνανθρώπων τους που και αυτοί δίνουν το δύσκολο αγώνα της επιβίωσης σε καιρούς οικονομικής κρίσης.

Ας μη ληφθεί το απολογητικό μας ύφος ως αδυναμία. Η ΝΕ ΟΝΝΕΔ Δράμας όμως έχει αποδείξει πολλές φορές πως, χωρίς δεσμεύσεις, υπεύθυνα-σε αντίθεση με άλλες πολιτικές νεολαίες που τελευταία εμφανίστηκαν ή επανεμφανίστηκαν στο νομό μας-εκφράζει τις θέσεις της μακριά από γραμμές και χωρίς να σκέφτεται το πολιτικό κόστος, όταν πρόκειται για τις θέσεις που πιστεύουμε.

Ευχόμαστε και στις άλλες πολιτικές νεολαίες να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας. Και όχι-για ψηφοθηρικούς και μικροκομματικούς σκοπούς-να ακολουθούν επικίνδυνα μονοπάτια, προσδίδοντας στην αποτρόπαια πράξη του δολοφόνου ειδικού φρουρού ιδεολογική βάση, μιλώντας για ακροδεξιό στοιχείο της αστυνομίας, όταν πρόκειται μόνο για στοιχεία ανοησίας, ανεπάρκειας, αναξιότητας και ψυχασθένειας.

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Κι όμως...

"Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός πως ο συγκεκριμένος ειδικός φρουρός (αυτός δηλαδή που πυροβόλησε τον 15χρονο Αλέξη) διορίστηκε το 1999, επί ΠΑΣΟΚ δηλαδή, και εκπαιδεύτηκε επί ΠΑΣΟΚ. Και ήρθαμε εμείς το 2004 και τους βρήκαμε όλους αυτούς".
Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, Βουλευτής Δράμας, Μαργαρίτης Τζίμας.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

3 Δεκεμβρίου:Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Μια εξαιρετικά σημαντική ημέρα η σημερινή.
Όχι για να θυμόμαστε αυτή τη συγκεκριμένη ημέρα τα Άτομα με Αναπηρία και να το παίζουμε πιο ευαίσθητοι.
Αλλά για να θυμόμαστε πόσο ξεχασμένους έχουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά, άλλοι είναι ήρωες γιατί διαλέγουν να ζούνε παρά τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που τους βάζει ακόμη η ελληνική κοινωνία και πολιτεία και άλλοι είναι θύματα της αναλγησίας όλων μας.
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο Άτομα με Αναπηρία επιλέγουν να ζούνε! Βγαίνουν από τα σπίτια τους, πηγαίνουν βόλτα στην πόλη, σινεμά, στο γήπεδο, ερωτεύονται, συμμετέχουν στα κοινά. Παρόλες τις δυσκολίες που η αρχιτεκτονική των σύγχρονων πόλεων βάζει σε αυτούς τους ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που ακόμη και σήμερα δεν αντιμετωπίζουν τα Άτομα με Αναπηρία, όπως πρέπει, γιατί κανείς δεν τους έμαθε ποτέ πώς πρέπει.
Δε βγάζω τον εαυτό μου από τη μεγάλη μάζα ανθρώπων, που δεν είναι όσο ευαισθητοποιημένοι έπρεπε να είναι. Προσπαθώ όμως.
Και αυτή η μέρα μου θυμίζει και αύριο να βοηθήσω ένα Άτομο με Αναπηρία, αν χρειαστεί. Να μην το κοροϊδέψω πίσω από την πλάτη του. Να νιώσω ότι είμαστε ισότιμοι στην κοινωνία, που βέβαια και η ίδια δε βοηθάει να το πιστέψουμε. Πως έχουμε τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες υποχρεώσεις. Να μου θυμίσει, έστω να χαμογελάσω σε ένα Άτομο με Αναπηρία, όταν το δω στο δρόμο.
Να μου θυμίσει τέλος ένα παληκάρι σε αναπηρικό καροτσάκι, τον Αλέξανδρο, ο οποίος έφυγε πολύ νωρίς από τη ζωή. Που όμως με το θάνατό του, μου έδωσε να καταλάβω πόση δύναμη και χαρά είχε το καλοκαίρι στην Αγία Βαρβάρα, στο Dramaica Youth Festival, όταν ένιωθε την ανάγκη να μιλήσει στον μαζεμένο κόσμο για να ευχαριστήσει όλους εμάς που διοργανώναμε αυτή τη γιορτή, επειδή μπορούσε και αυτός να συμμετέχει!